Słowa kluczowe
składnia
przymiotnik
przysłówek
metatekst
stosowność
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł zawiera szczegółową analizę syntaktyczno- semantyczną słów stosowny, stosownie w języku polskim. Autorka stawia hipotezę, że analogicznie do jednostek odpowiedni / odpowiednio można wyróżnić homonimiczne jednostki leksykalne o kształcie przymiotnika i przysłówka reprezentujące różne poziomy języka (należące do jego poziomu przedmiotowego i poziomu meta). Jednostki leksykalne o kształcie stosowny i stosownie reprezentują odpowiednio przymiotnik i przysłówek, a także operator metapredykatywny stosowny i operator metapredykatywny stosownie. Stosownie nie może natomiast pełnić funkcji operatora wyliczenia, którą pełni ciąg odpowiednio.
Bibliografia
Bogusławski, A. (1976). O zasadach rejestracji jednostek języka, Poradnik Językowy, 8, 356–364.
Danielewiczowa, M. (2007). Przymiotniki nieprzymiotniki. O pewnym niezwykłym typie wyrażeń w języku polskim. Зборник Матице српске за славистику, 71–72.
Danielewiczowa, M. (2009). Ewentualnie jako semantyczny równoważnik pewnego warunku, ewentualnie pewnej alternatywy. Linguistica Copernicana, 1(1), 77–92.
Danielewiczowa, M. (2012a). W głąb specjalizacji znaczeń. Przysłówkowe metapredykaty atestacyjne. Warszawa: Bel Studio.
Danielewiczowa, M. (2012b). Nazywając rzeczy po imieniu: o znaczeniu wyrażeń zwyczajnie / najzwyczajniej. W: H. Burkhardt, R. Hammel i M. Łaziński (red.), Sprache im Kulturkontext. Festschrift für Alicja Nagórko (s. 25–36). Frankfurt am Main: Peter Lang.
Grochowski, M. (1980). Pojęcie celu. Studia semantyczne. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Grochowski, M. (1986). O metapredykatywnej funkcji niektórych wyrażeń partykułowo-przysłówkowych w strukturze tekstu. W: T. Dobrzyńska (red.), Teoria tekstu. Zbiór studiów. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Grochowski, M. (2003). O znaczeniach przymiotników metatekstowych następny, kolejny. W: M. Gębka-Wolak, I. Kaproń-Charzyńska i M. Urban (red.), Studia z gramatyki i leksykologii języka polskiego. Prace dedykowane Profesor Marii Szupryczyńskiej (s. 196–205). Toruń: UMK.
Grochowski, M. (2007). Partykuły, parenteza a wyrażenia metatekstowe. Z Polskich Studiów Slawistycznych, 83–93.
Grochowski, M. (2008). O hierarchii kryteriów w opisie przysłówków formalnie odprzymiotnikowych. W: M. Sarnowski i W. Wysoczański (red.), Wyraz i zdanie w językach słowiańskich 6. Opis, konfrontacja, przekład (s. 121–128). Wrocław: Wydawnictwo UWr.
Grochowski, M. (2012). Operatory metapredykatywne a operatory metatekstowe. Partykuły w strukturze wypowiedzenia. W: S. Gajda (red.), Polonistyka wobec wyzwań współczesności. V Kongres Polonistyki Zagranicznej. Opole: Uniwersytet Opolski
Grochowski, M. (2017). Leksykalne wykładniki pojęcia odpowiedniości w języku polskim. Slavia. Časopis pro slovanskou filologii, 86(2–3), 265–278.
Grochowski, M. (2018). O odniesieniu i znaczeniu homonimów o postaci autentyczny. W: J. Chojak i Z. Zaron (red.), Ku rzeczom niebłahym. Księga jubileuszowa na 90-lecie prof. Jadwigi Puzyniny (s. 137–146). Warszawa: Wydział Polonistyki UW.
Grochowski, M. (w druku). The Polish pronoun niektóre / niektórzy as a partitive quantification operator.
Jędrzejko, E. (1987). Semantyka i składnia polskich czasowników deontycznych. Wrocław–Warszawa–Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Maryn, D. (2009). O znaczeniach przedmiotowych i metatekstowych przymiotników i zwyczajny. W: B. Milewska i S. Rzedziecka (red.), W świecie słów i znaczeń, t. 3: Z zagadnień leksykalno--semantycznych (s. 293-300). Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Maryn-Stachurska, D. (2010). O znaczeniu przedmiotowym i metatekstowym jednostek regularny i regularnie.
Linguistica Copernicana, 1(3), 179–191.
Maryn-Stachurska, D. (2011). O cechach składniowych i semantycznych jednostek typowy i typowo. Prace Filologiczne, 60,
Maryn-Stachurska, D. (2019). O znaczeniu przedmiotowym i metatekstowym jednostek normalny i normalnie.
Polonica, 39, 179–191.
Maryn-Stachurska, D. (2020). Kilka słów o przymiotniku właściwy. W: J. Ginter, A. Pstyga i L. Warda-Radys (red.), Polszczyzna wczoraj i dziś (s. 225–240). Gdańsk: Wydawnictwo UG.
NKJP - Narodowy Korpus Języka Polskiego. www.nkjp.pl.
PSWP - Zgółkowa, H. (red.). (1994–2005). Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz.
SJPD - Doroszewski, W. (red). (1958–1969). Słownik języka polskiego. Warszawa: PAN.
SJPDun - Dunaj, B. (red.). (1996). Słownik języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Wilga
SJPSz - Szymczak, M. (red.). (1978–1981). Słownik języka polskiego. Warszawa: PWN
USJP - Dubisz, S. (red.). (2003). . Warszawa: PWN.
Wajszczuk, J. (2005). O metatekście. Warszawa: Katedra Lingwistyki Formalnej Uniwersytetu Warszawskiego
Wajszczuk, J. (2010). Functional class (so called „part of speech”) assignment as a kind of meaning-bound word syntactic information. Cognitive Studies / Études Cognitives, 10, 15–33.
Wierzbicka, A. (1969). Dociekania semantyczne. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich
WSJP PAN — Żmigrodzki P. (red.). (2007–). Wielki słownik języka polskiego. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN. [online]
Wołk, M. (2018). ‛Dziwność’ a problemy oceny (na przykładzie przymiotnika dziwny), Lingvaria, 13(25), 91–99.`