Abstrakt
The predominant goal of this articleis to perform a semantic analysis of the notion of convincing. The initial part of the text in question is oriented towards distinguishing lexical items incorporating the przekonać verb. They are as follows: ktośa przekonał kogośb (do tego), żeby_, ktośa przekonał kogośb czymśx do czegośy, cośa przekonało kogoś do czegośb, ktośa przekonał kogośb (o tym), że_, ktośa przekonał kogośb do kogośc and ktoś przekonał się (o tym), że_. Afterwards, one of them is discussed in detail, namely — ktośa przekonał kogośb (do tego), żeby_. The analysis is proceeded by the attempt of the author to define the examined sequences.
Bibliografia
Bogusławski A., 1976, O zasadach rejestracji jednostek języka,Poradnik Językowy 8, s. 356–364.
— 1988, Język w słowniku. Desiderata semantyczne do wielkiego słownika polszczyzny, Wrocław.
Czekańska M., 2015, Polskie czasowniki nakłaniania jako nazwy tzw. czynności perlokucyjnych, Uniwersytet Warszawski (maszynopis rozprawy doktorskiej).
Danielewiczowa M., 2002, Wiedza i niewiedza. Studium polskich czasowników epistemicznych, Warszawa.
Duraj-Nowosielska I., 2007, Robić coś i coś powodować. Opozycja agentywności i kauzatywności w języku polskim, Warszawa.
Grochowski M., 1980, Pojęcie celu. Studia semantyczne, Wrocław.
— 2008, Rola dewiacji w uzasadnianiu hipotez semantycznych. Wprowadzenie do problematyki, Biuletyn PTJ LXIV, s. 25-36.
Marcjanik M., 1980, Czasowniki modalno-kauzatywne we współczesnej polszczyźnie. Analiza łączliwości czasowników oznaczających rozkaz, prośbę, namowę, zakaz, pozwolenie, Zielona Góra.
Wierzbicka A., 1969, Dociekania semantyczne, Wrocław.
— 1971, Kocha, lubi, szanuje. Medytacje semantyczne, Warszawa.
— 1987, English speech act verbs. A semantic dictionary, Sydney.
— 2006, Semantyka. Jednostki elementarne i uniwersalne, Lublin.
Wołoszyn J., 2017, Czasownikowe wykładniki nakłaniania kogoś do czegoś z perspektywy semantycznej.
Rekonesans badawczy, LingVaria 2, s. 291–307.
— 2018, Nakłonić a namówić — próba analizy semantycznej, Prace Językoznawcze XX/1, s. 119–134.