Słowa kluczowe
internacjonalizmy
ekwiwalentyzacja
analiza kontrastywna
język polski
język arabski
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł stanowi kontrastywną, polsko-arabską analizę systemowych strategii ekwiwalentyzacji internacjonalizmów na przykładzie rzeczownikowych i przymiotnikowych formacji z prefiksem anty-. Zaprezentowane wnioski dotyczą semantycznych i pragmatycznych konsekwencji odmiennych strategii obecnych w obu systemach.
Bibliografia
Al-Ma‘ānī – internetowy słownik arabsko-angielski i angielsko-arabski. Pobrane z https://www.almaany.com/home.php?language=english&lang_name=Arabic (03.2020).
Baalbaki, M. (2006). Al-Mawrid English-Arabic Arabic English Dictionary. Bejrut: Dār al-‘ilm li-l-malāyīn.
Bartmiński, J. (2000). Pasywne i aktywne paneuropeizmy we współczesnym języku polskim. W: J. Mazur (red.), Słownictwo współczesnej polszczyzny w okresie przemian (s. 109–116). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Danecki, J. (2000). Współczesny język arabski i jego dialekty. Warszawa: Wydawnictwo Akademickie DIALOG.
Dunaj, B. (red.) (1996). Słownik współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Wilga.
Dunaj, B. (2000). Nowe słownictwo w leksykografii. W: J. Mazur (red.), Słownictwo współczesnej polszczyzny w okresie przemian (s. 33–38). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Gaertner, H. (1931–1938). Gramatyka współczesnego języka polskiego, cz. 1–3. Lwów: Książnica - Atlas S. A.
Grzegorczykowa, R. (1982). Zarys słowotwórstwa polskiego. Warszawa: PWN.
Grzegorczykowa, R., Puzynina, J. (1999). Słowotwórstwo. Rzeczowniki. W: R. Grzegorczykowa,
R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego, T. 2: Morfologia (s. 389–468). Warszawa: PWN.
Ḥiǧāzī, M.F. (1993). Al-Usas al-luġawiyya li-‛ilm al-muṣṭalaḥ. Kair: Dār ġarīb li-ṭ-ṭibā‘a wa-n-našr wa-t-tawzī‘.
Holes, C. (2004). Modern Arabic. Structures, Functions, and Varieties. Washington: Georgetown University Press.
Jadacka, H. (2001). System słowotwórczy polszczyzny (1945–2000). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kallas, K. (1999). Słowotwórstwo. Przymiotnik. W: R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego, T. 2: Morfologia (s. 469–523). Warszawa: PWN.
Łacina, J. (1989). Współczesna specjalistyczna terminologia arabska i procesy słowotwórcze na przykładzie słownictwa z dziedziny chemii, fizyki i techniki. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
Maćkiewicz, J. (2001). Wyrazy międzynarodowe (internacjonalizmy) we współczesnym języku polskim. W: J. Bartmiński (red.), Współczesny język polski (s. 555–562). Lublin: Wydawnictwo UMCS.
Mehdi Ali, A.S. (2010). A linguistic study of the development of scientific vocabulary in Standard Arabic. London–New York: Routledge.
Nagórko, A. (2007). Zarys gramatyki polskiej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Rospond, S. (1979). Gramatyka historyczna języka polskiego. Warszawa: PWN.
Satkiewicz, H. (1969). Produktywne typy słowotwórcze współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Tekiel, D., Smółkowa, T. (1977). Nowe słownictwo polskie: przymiotniki i przysłówki. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Versteegh, K. (1997). The Arabic Language. New York: Columbia University Press.
Waszakowa, K. (2005). Przejawy internacjonalizacji w słowotwórstwie współczesnej polszczyzny. Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
Waszakowa, K. (2019). Internacjonalizacja w słowotwórstwie polszczyzny przełomu XX i XXI wieku jako przykład jednostronnych kontaktów językowych. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, LXXV, s. 179–192.
Żurowski, S. (2006). Negatywne prefiksy polszczyzny. Linguistica Bidgostiana, 3, s. 224–234.