Właściwości składniowe i semantyczne jednostek z ciągiem potąd
PDF
ePub
mobi

Słowa kluczowe

współczesny język polski
semantyka
składnia
zaimek

Jak cytować

Alberski, B. (2019). Właściwości składniowe i semantyczne jednostek z ciągiem potąd. Polonica , 39 (1), 169–178. https://doi.org/10.17651/POLON.39.8

Abstrakt

Przedmiotem analizy jest wyrażenie potąd. Autor wyszczególnia dwie jednostki języka: [ktoś] ma [kogoś/ czegoś(genitive)] potąd oraz zaimek potąd zastępujący wyrażenie lokatywne. Pierwsza z nich oznacza nadmiar obiektów lub stanów rzeczy w ocenie mówiącego i jego niezadowolenie z tego faktu. Ta nieciągła jednostka języka często współwystępuje z gestem, a segment potąd jest akcentowany. Z kolei zaimek potąd jest wyrażeniem rematycznym, współwystępujący rzeczownik przyjmuje postać biernika, a samo wyrażenie może być użyte wyłącznie do opisu przestrzeni bliskiej mówiącego.

https://doi.org/10.17651/POLON.39.8
PDF
ePub
mobi

Bibliografia

Alberski B., 2018, Cechy składniowe i semantyczne wyrażenia dotąd, LingVaria XIII (2018), nr 1 (25), s. 55–63.

Bogusławski A., 1976, O zasadach rejestracji jednostek języka, Poradnik Językowy, z. 8, s. 356–364.

Duraj-Nowosielska I., 2013, O teście negacji, kontekstach interpretacyjnych i zdaniach „wyratowanych”, Linguistica Copernicana 2(10), s. 161–192.

Grochowski M., 1984, Składnia wyrażeń polipredykatywnych, [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia, red. Z. Topolińska, Warszawa, s. 213–299.

Grochowski M., 1997, Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne, Kraków.

Grochowski M., 2007, Opozycja leksemów auto- i synsyntagmatycznych (w świetle homonimów gramatycznych o postaci aż), Зборник Матице Српске за Славистику 71–72, s. 161–171.

Grzegorczykowa R., 2015, Jeszcze o odróżnianiu określeń temporalnych deiktycznych od wyznaczonych narracyjnie (anaforycznie), LingVaria X, numer specjalny, s. 61–75.

ISJP: Inny słownik języka polskiego, 2000, red. M. Bańko, Warszawa.

Johnson M., Lakoff G., 2010, Metafory w naszym życiu, tł. T.P. Krzeszowski, Warszawa.

Karolak S., 2002, Podstawowe struktury składniowe języka polskiego, Warszawa.

Krążyńska Z., 2001, Staropolskie konstrukcje z przyimkami, cz. 2, Poznań.

Kubicka E., 2012, O pojęciu granicy raz jeszcze, Linguistica Copernicana nr 1(7), s. 209–227.

Kubicka E., 2015, Przysłówki reprezentujące pojęcie granicy we współczesnym języku polskim, Toruń.

NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego, [on-line:] nkjp.pl.

Nowak-Frankowska M., 1975, Z dystrybucji określeń temporalnych, Polonica I, s. 133–166.

Podracki J., 1968, Zdania czasowe ze spójnikiem póki, dopóki i aż, Poradnik Językowy nr 8, s. 392–407.

SEBań: A. Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, 2000, Warszawa.

SJPDor: Słownik języka polskiego, 1958–1969, red. W. Doroszewski, Warszawa.

Słownik gniazd słowotwórczych współczesnego języka polskiego ogólnopolskiego, 2004, red. M. Skarżyński, t. 4, Kraków.

SWJPDun: Słownik współczesnego języka polskiego, 2009, red. B. Dunaj, Warszawa.

WSJP PAN: Wielki słownik języka polskiego PAN, red. P. Żmigrodzki, [on-line:] wsjp.pl.

Downloads

Download data is not yet available.