Słowa kluczowe
jednostki wielowyrazowe
gwara spiska
korpus
Jak cytować
Abstrakt
Artykuł jest przyczynkiem do badań nad wyrażeniami przysłówkowymi w gwarze spiskiej. Analizie poddane zostały ciągi określające relacje przestrzenne. W pierwszej części zaprezentowano zbiór zebranych haseł i objaśniono ich znaczenie. Następnie dokonano ich podziału ze względu na lokatywność i latywność, wskazując na przyimek i towarzyszący mu przypadek, warunkujący wyrażenie danej relacji. Analiza oparta jest na materiałach z Korpusu Spiskiego.
Bibliografia
Austin J.R. i in., 2004., Current issues in the syntax and semantics of adverbials, [w:] J.R. Austin i in., Adverbials: the interplay between meaning, context, and syntactic structure, Amsterdam – Philadelphia.
Czambel S., 1906, Slovenská reč a jej miesto v rodine slovanských jazykov. I. Osnovy a iný materiál rečový, 1. Východnoslovenské nárečie, Turč. Sv. Martin.
Greń Z., 1992, Przyimki kierunkowe i miejscowe w gwarach południowocieszyńskich, [w:] Studia z dialektologii polskiej i słowiańskiej, red. W. Boryś, W. Sędzik, Warszawa, s. 75–81.
Grochola-Szczepanek H., 2012, Język mieszkańców Spisza, Płeć jako czynnik różnicujący, Kraków.
Grochola-Szczepanek H. i in., 2019, Korpus języka mówionego mieszkańców Spisza, LingVaria 27, s. 165–180.
Grochowski M., 1986. Polskie partykuły. Składnia, semantyka, leksykografia, Wrocław.
Grzegorczykowa R., 1979, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, Warszawa.
Grzegorczykowa R., 1999, Słowotwórstwo przysłówków [w:] Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, red. R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel Warszawa, s. 524–534.
Grzegorczykowa R., 2007, Wstęp do językoznawstwa, Warszawa.
Kleszczowa K., 2012, Wyrażenia przyimkowe w polskiej derywacji, [w:] Творба речи и њени ресурси у словенским језицима, ypeдници Б. Ћорић и Р. Драгићевић, Бeoгpaд, s. 121–129.
Kubicka E., 2010. Przysłówek na tle innych części mowy w językoznawstwie polskim i niemieckim, Język Polski XC, s. 107–115.
Kubicka E., 2013. Skąd się biorą przysłówki, czyli dlaczego łatwiej opisywać adwerbialia niż adwerbia, Poradnik Językowy, nr 9, s. 89–101.
Małecki M., 1928, Spiskie -ô, [w:] Symbolae grammaticae in honorem Ioannis Rozwadowski, t. 2, Kraków, s. 443–449.
Nagórko A., 2001, Przyimki a słowotwórstwo przysłówków, Prace Filologiczne XLVI, s. 453–462.
NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego (online: nkjp.pl).
Okoniowa J., 1987, Polskie przyimki gwarowe. Znaczenia przestrzenne i czasowe, Wrocław.
SGO: Kąś, J., 2011, Słownik gwary orawskiej, wyd. 2, Kraków.
SGLS: Szewczyk Z.P., 2014, Słownik gwary Lachów Sądeckich, Podegrodzie.
Sobierajski Z., 1966–1978, Atlas polskich gwar spiskich na terenie Polski i Czechosłowacji, t. 1–4, Poznań.
Sowa F., 1990, System fonologiczny polskich gwar spiskich, Wrocław – Warszawa – Kraków.
Urbańczyk S., 1972, Zarys dialektologii polskiej, Warszawa.
Urząd Gminy Łapsze Niżne, 2010, Spisz – kraina wielu kultur, Tarnów.
Wajszczuk J., 2005, O metatekście, Warszawa.
Weinsberg A., 1973, Przyimki przestrzenne w języku polskim, niemieckim i rumuńskim, Wrocław.
Woźniak M., 2017, Jak znaleźć igłę w stogu siana? Automatyczna ekstrakcja wielosegmentowych jednostek leksykalnych z tekstu polskiego, Kraków.
WSJP PAN: Wielki słownik języka polskiego PAN, 2007–, red. P. Żmigrodzki (online: wsjp.pl).