Keywords
syllabification
phonology
the Sonority Sequencing Principle
the Maximal Onset Principle
How to Cite
Abstract
This paper presents a model for the syllabification of Polish words written in orthographic form. It raises some significant issues related to syllabification, including the linguistic definition of a syllable and certain phonological principles: the Sonority Sequencing Principle and the Maximal Onset Principle. The article describes the steps of a designed syllabification procedure. This procedure provides four layers of syllable boundary placement. The first layer is related to the morphological structure of the word (it concerns mainly boundaries between a prefix and a stem). The structure of the rules in the first layer is based on the initial and final strings in words. The goal of the second layer is to put boundaries between syllable nuclei. The next layer modifies the boundaries that result from the phonological principles. The last layer places boundaries resulting from the phonological principles. Rules applied earlier mask rules on the succeeding layers. The article also presents a structure of rules based on probability. A description of static syllabification systems is also given — these work much faster, but it is not possible to modify the rules associated with them. The last described feature of the presented solution is the ability to create generative systems.
References
Bachan J., 2007, Automatic Close Copy Speech Synthesis, Speech and Language Technology 9/10, s. 107— -121.
Dobrogowska K., 1984, Śródgłosowe grupy spółgłosek w polskich tekstach popularnonaukowych, Polonica X, s. 15-34.
— 1990, Word internal consonant clusters in Polish artistic prose, Studia Phonetica Posnaniensia II, s. 43-67.
Dunaj B., 1985, Grupy spółgłoskowe współczesnej polszczyzny mówionej (w języku mieszkańców Krakowa), Prace Językoznawcze DCCCIII, s. 46-79.
Jassem W., Łobacz P., 1974, Fonotaktyczna analiza mówionego tekstu polskiego, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego XXXII, s. 179-197.
Jespersen O., 1904, Lehrbuch der Phonetik, Leipzig, s. 1-276.
Polański E. (red.), 2006, Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji, Warszawa, s. 85-87.
Polański K. (red.), 1999, Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław, s. 644.
Ostaszewska D., Tambor J., 2002, Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego, Warszawa, s. 47-83.
Rubach J., Geert E.B., 1990, Edge of Constituent Effects in Polish, Natural Language & Linguistic Theory 8, No. 3, s. 427-463.
Selkirk E.O., 1980, The role of prosodic categories in English word stress, Linguistic Inquiry XI, s. 563-606.
Szpyra-Kozłowska J., 1998, The sonority scale and phonetic syllabification in Polish, Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego LIV, s. 63-82.
— 2002, Wprowadzenie do współczesnej fonologii, Lublin, s. 150-152.
Steffen-Batogowa M., 1975, Automatyzacja transkrypcji fonematycznej tekstów polskich, Warszawa, s. 78-90.
Śledziński D., 2013, Podział korpusu tekstów na sylaby — analiza polskich grup spółgłoskowych, Kwartalnik Językoznawczy XV, s. 48-100.
— 2016, Projekcja ortograficznych form wewnątrzwyrazowych grup spółgłoskowych na transkrypcję fonologiczną na potrzeby systemu dzielenia na sylaby wyrazów języka polskiego, Investigationes Linguisticae XXXIV, s. 51-72.
— 2017a, Badanie odczucia subiektywnego związanego z dzieleniem na sylaby wyrazów języka polskiego — podział grup złożonych ze spółgłosek właściwych, Acta Universitatis Lodziensis — Folia Linguistica LI, s. 93-107.
— 2017b, Badanie odczucia subiektywnego związanego z dzieleniem na sylaby wyrazów języka polskiego — podział grup złożonych ze spółgłosek sonornych, Acta Universitatis Lodziensis — Folia Linguistica LI, s. 109-127.
Trask R.L., 1996, A dictionary of phonetics and phonology, New York, s. 345.
Wierzchowska B., 1971, Wymowa polska, wyd. II, Warszawa, s. 214.